Lúðuævintýri

Hér kemur önnur sagan af þeim félögum Hawk og Chris. Af virðingu við þessa heiðursmenn verður sögunöfnum þeirra haldið og er endalaust hægt að segja sögur af þessum félögum enda sjaldan lognmolla þar sem þeir tveir eru samankomnir. Öllum nöfnum hefur verið breytt sem og staðháttum. Þetta er sönn saga enda erfitt að ljúga upp á þá félaga.

 

Hawk og Chris höfðu báðir reynslu af lúðuveiðum. Höfðu þeir báðir verið á Grandviking GK á lúðuveiðum fyrir allmörgum árum eins hafði Chris verið á Fireisland-Hjalti GK með pabba sínum á lúðuveiðum. Svo þeir höfðu dágóða reynslu af því að innbyrða stórlúður. Þeir eru báðir núna á Garbird GK og þegar Olav útgerðarmaður sagði þeim að Garbird GK yrði gerður út á lúðuveiðar þá lifnaði yfir þeim. Minningarnar frá því þegar þeir voru á lúðuveiðum rifjuðust upp og komust þeir að að þessar minningar virkuðu mjög ferskar og töldu þeir sig því vel í stakk búna til að fara á lúðuveiðar. Lögðu þeir því af stað á lúðuveiðar með tvo haldapoka af nesti og nokkra geisladiska með taktfastri danstónlist. Þeir voru með nokkrar handfærarúllur með sér til að fiska beitu á lúðukrókana. Haldið var beint í suðvestur frá miklum reyk sem talið er að komi frá saltverksmiðju. Hawk og Chris voru mjög ferskir og leið þeim vel enda höfðu þeir báðir átt skemmtilegt kvöld með konunum sínum kvöldið áður. Þeir höfðu heyrt að það boðaði gott að eiga innilega stund með konunum sínum áður en haldið yrði á lúðuveiðar. Það kjaftaði af þeim hver tuskan og ryfjuðu þeir upp gamla tíma og hlógu, þeir voru búnir að bralla mikið saman um ævina. Þegar á ætluð lúðumið var komið var kominn haugasjór og voru þeir heppnir að hafa verið með beitt þar sem ekkert skakveður var og var ákveðið að línan skildi lögð og síðan var ákveðið að fara á grynningar sem voru þarna rétt hjá þegar lægði og ná í beitu með handfærarúllunum. Eftir nokkra tíma lægði og var því haldið af stað á grynningarnar. Gekk vel að ná í beitu, var þetta ufsi. Þeir voru í mestu makindum að týna ufsan af og skera hann í hæfilega beitustærð þegar ein rúllan skyndilega byrjaði að láta skringilega, hífði hún rólega og svo rann snöggt útaf henni. Þeir litu á hvorn annan og sögðu að þetta hlyti að vera stór fiskur og spáðu svo ekkert í því meir, Hawk hélt áfram að skera beitu en Chris náði aðra ífæruna ef þetta skildi vera lúða sem þeim fannst ólíklegt þar sem þeir voru bara á 26 föðmum. Chris týndi ufsana af hinum rúllunum og Hawk skar beituna. Svo litu þeir á rúlluna og sáu að hún var alveg að koma upp. Grípum nú í samskipti þeira félaga. Chris: Þetta er svakaleg lúða. Svo greip hann ífæruna sem hann hafði náð í og náði að reka hana í fyrstu atrennu í hausin á henni, lúðan var alveg trítilóð og lét öllum íllum látum. Hawk: þetta er örugglega ekki nógu vel í henni til að hífa hana inn. Chris: Nei þú verður að ná í hina ífæruna og setja hana líka í hausin á henni. Chris var orðin mjög æstur og orðin þreyttur í höndunum þar sem lúðan reyndi allt sem hún gat til að sleppa, það eina sem komst að hjá honum var að ná henni innfyrir. Hawk: Hvar er ífæran. Chris: Hún er. Svo fór hann að stama og hann mundi engin orð þar sem allir vöðvar líkamans þar á meðal heilans sameinuðust í að halda ífærunni í lúðunni. Chris breyttist í óþekkjanlegan mann og hann öskraði eitthvað úti loftið að ífæran væri einhverstaðar í andskotanum þarna og það reyndist rétt, Hawk fann hana og kom aðvífandi og kom henni kyrfilega fyrir í hausnum á lúðunni. Þeir hengdu kranan í hana og byrjuðu að hífa hana innfyrir, þetta var svaka skepna. Svo þegar sporðurinn var rétt kominn innfyrir rifnaði ífæran úr og lúðan small á dekkið. Þeir náðu henni. Þeir settust á lestarlúguna örmagna, þetta tók á. Þeir féllust í faðm og grétu af gleði. Þeim hafði ekki liðið svona vel í mörg ár. Innilega stundin með konunum hafði skilað sér, það fór ekkert á milli mála. Þeir viktuðu lúðuna og viktaði hún 155 kíló óslægð. Á leiðinni til baka á ætluðu lúðumiðinn var mikil værð yfir þeim og hlustuðu þeir á danstónlistina sem þeir tóku með sér og töluðu lítið. Svo eftir langa stund spurði Hawk: Chris hvað ertu að hugsa núna? Chris svaraði: Ég er búin að vera að hugsa um lúðuna. Já ég líka sagði Hawk. Hefur þeim félögum gengið vel að veiða lúðu og hafa þeir fengið 72 lúður á lúðukrókana sem viktuðu 2.8 tonn í einungis þremur túrum. En þessi sem þeir fengu á handfærin fer ekki úr minni þeirra það sem þeir eiga eftir ólifað. Olaf útgerðamaður er stoltur af að vera með svona menn á bátnum hjá sér enda er kærleikurinn í hávegum hafður hjá þeim þremenningum Hawk, Chris og Olav.   

Lúða

Eftir langvarandi brælur djúpt suðvestur af landinu lygndi loks og þá var ekki til setunnar boðið og nú skildi halda af stað og prófa að leggja lúðukrókana. Laugardagskvöldið 26. maí mættu félagarnir Haukur og Kristján með grillaðan kjúkling og pulsur í poka og voru spenntir að fara á lúðuveiðar. Óli kom og kyssti strákana sína bless enda þykir honum afskaplega vænt um þá. Skiptu þeir stíminu á milli sín enda langt að fara og svo kom að því að línan skildi lögð og gekk það með eindæmum vel, þetta rann út. Lögnin heppnaðist vel. Svo eftir dágóða klukkutíma var byrjað að draga og gekk það eins og í sögu. Þeir voru ekki búnir að draga lengi þegar fyrsta lúðan leið dagsins ljós. Þeir peppuðust báðir upp og ráku ífæruna á kaf í hausin á henni og byrjuðu að hífa hana innfyrir og gekk það vel. Þetta er nú ekki mikið mál sögðu þeir og hlógu. Svo héldu þeir áfram að draga og gekk þetta eins og í sögu, það var eins og þeir félagar hefðu aldrei gert neitt annað um ævina en að stunda lúðuveiðar. Þeir lesa hugsanir hvors annars og vinna þetta eftir því. Þeir voru komnir með 9 stórar lúður eftir fyrsta daginn og þar af var ein sem var örugglega 150 kíló og var hún eins og laufblað í höndunum á þeim félögum svo auðvelt var fyrir þá að innbyrða hana. Þeir ákváðu að leggja sig í nokkra tíma en fyrst skiptu þeir grillaða kjúklingnum sem þeir keyptu af ungversku farandkassasöludömunni í Bónus á milli sín og rann hann ljúft niður, þeir hámuðu í sig kjúllann enda orðnir sársvangir, þeir höfðu gleymt sér í gleðinni og ekkert borðað lengi. Þegar þeir vöknuðu byrjuðu þeir strax að draga enda orðnir spenntir yfir því hvort þeir fengu fleiri lúður og sú spenna átti eftir að aukast þeir fengu 6 lúður í viðbót og voru hæstánægðir. Það var kominn kaldaskýtur og mjög lítið eftir af nestinu og héldu þeir áleiðis að landi en ákváðu að skaka aðeins á leiðinni í land. Slökuðu þeir rúllunum niður annað slagið á leiðinni heim og alltaf kom þorskur og ufsi til skiptis. Þeir ætluðu að reyna að vera komnir á skikkanlegum tíma í land en það reyndist þeim erfitt þar sem þeim fannst svo gaman að vera á handfærum, þar voru þeir á heimavelli. En svo komu þeir í land og voru þeir með um 700 kíló af lúðu, 300 kíló af þorski og 200 kíló af ufsa. Óli var mættur að taka á móti drengjunum sínum og var hæstánægður með þennann fyrsta lúðutúr á Geirfugli GK 66.

Handfærasaga

Þetta er sönn saga um handfæraróður tveggja vina. Einungis nöfnum þeirra sem og skipsnöfnum hefur verið breytt.

 Klukkan 3 að nóttu til miðvikudaginn 23 maí 2007 lögðu frændurnir, fermingabræðurnir og vinirnir Hawk og Chris af stað frá Grindavík í handfæraróður á Garbird GK. Reynsla þeirra af handfærum var af ólíkum toga. Hawk hafði verið á allmörgum handfærabátum á síðasta ári en lengst af var hann á Wenny GK. Hawk varð einn mánuðinn í fyrrahaust aflahæsti handfærasjómaðurinn á landinu og segir það bara eitt um þá reynslu sem hann náði sér í  á stuttum tíma. Hawk ánetjaðist handfærum strax í sínum fyrsta túr og fljótlega tók hann handfæri fram yfir allt í lífinu. Sökum gífurlegs áhuga á þessu veiðarfæri jókst reynsla hans mjög hratt. Chris aftur á móti hafði reynslu af allt öðrum toga en sú reynsla átti heldur betur eftir að koma honum til góðs í þessum túr. Chris stundaði handfæraveiðar með afa sínum vestur á fjörðum áður en hann fermdist og hann sat að því alla ævi. Rífa krókana úr, skipta um slóða sem og sökkur var eitthvað sem Chris gleymdi aldrei. Með þessar reynslur í farteskinu lögðu þeir félagar af stað í fyrsta handfæraróðurinn á Garbird GK. Fóru þeir beinustu leið í Skerjadýpið og slökuðu niður færunum. Urðu þeir strax varir og var reitingsafli af þorski, fengu þeir um sjö hundruð kíló um morguninn. Þá fór að draga úr veiðinni og Hawk vildi fara að kanna staði sem hann hafði veitt ágætlega þegar hann var á Wenny GK og oftar en ekki nuddaðist upp afli. Þegar líða tók á daginn var orðið frekar rólegt um að vera og aflinn orðinn tæp tvö tonn af þorski, fimmtíu kíló af smáufsa og ein ýsa. Skiptust þeir á að segja aulabrandara og fara inn í kaffi þangað til að þeir ákváðu að nú skildi annar þeirra leggja sig og Chris reið á vaðið og lagði sig þar sem veiðin var orðin frekar róleg. Eftir vænan svefn ræsti Hawk Chris og sagði að það væri kominn kaldaskýtur í Skerjadýpinu og hann væri kominn með stefnuna í átt að Reykjanesinu. Hawk lagði sig og Chris fékk sér kaffi og teygði úr sér. Fljótlega fór honum að leiðast og stoppaði og slakaði niður rúllunum. Ekki var fiskerríið uppá marga fiska, einn og einn þorskur annað slagið og fljótlega gafst hann upp og fór inn og athugaði með Hawk sem svaf værum blundi. Var sett á rólegt og þægilegt dól í átt að Reykjanesinu. Þegar þangað var komið voru færin sett niður og Chris fékk sér sæti á kari með loki sem var á dekkinu og var að troða Kodiak í vörina á sér þegar skyndilega byrjaði að marra í rúllunum og Chris hélt að það væri allt fast. En þær hífðu og sú fyrsta kom upp með þennan líka stórufsa á öllum krókum svo komu þrjár upp allar með ýturvaxinn ufsa á öllum krókum og saman flæktar svo kom síðasta rúllan upp með alla króka fulla af ufsa. Chris hljóp frammí og kallaði á Hawk. “Hawk ræs það er komið stórufsamok”. Hawk sem hafði farið langt inn í heim andanna svaraði “það er ekkert annað” og átti bágt með það að trúa þessu þar sem þetta var alveg í takt við húmorinn hjá þeim félögum. Chris hljóp aftur út upptjúnnaður og byrjaði að rífa ufsan innfyrir og reyna að greiða úr flækjunni. Eftir nokkrar sekúndur var Chris farið að lengja eftir Hawk og öskraði “það er allt í flækju hérna” hann kom upp og sá hvað var að ske og fór í gallann á innan við sekúndu. “Djöfull er gaman að vakna við þetta” sagði hann þegar hann sá að stórufsamok var brostið á “þetta er æðislegt” sagði hann og minningar frá því þegar hann var á Wenny GK og lenti í stórufsamoki mögnuðust. Þetta stórufsaskot stóð yfir í 15 mínútur og náðu þeir einu tonni í því. Svo fór að rökkva og ufsinn hætti að taka. Stóðu þeir félagar alblóðugir upp fyrir haus og hlógu, þetta fannst þeim gaman. Þeir kíktu oní lest og sáu að þeir voru komnir með þrjú tonn og voru alsælir með árangur dagsins og nú skildu þeir fara í land enda búnir að vera um tuttugu klukkutíma á sjó

Pavarotti

Þá erum við farnir að gera klárt á lúðu og ufsaveiðar sem við ætlum að stunda í sumar. Við erum hæstánægðir með bátinn og línukerfið, það voru smá hnökrar í byrjun en svo rúllaði þetta eins og vel smurð vél. Línukerfið verður nú sett í geymslu fram á haust og lúðulínan og handfærarúllurnar um borð. Geirfugl er fjölveiðiskip og það er alltaf gaman að breyta aðeins til og erum við mjög spenntir að fara á lúðu og sjálfsögðu iðar Haukur í skinninu að fara á handfæri enda það mikilvægasta í lífinu hjá honum. En mál málana er að Manchester United eru meistarar og eiga það svo sannarlega skilið enda voru þeir með langskemmtilegasta og besta liðið í vetur. Það er alveg yndislegt að vera Manchester United aðdándi, við fyllumst af vellíðan og stolti og vonum auðvitað að við vinnum bikarinn á laugardaginn. Finnbogi, Gunnar, Þorvarður, Jón og Ómar hafa reynst okkur frábærlega síðustu daga og þökkum við þeim fyrir gríðarlega óeigingjarnt starf og mun framlag þeirra fimmmenninga fleyta okkur áhöfninni á Geirfugli langt. Eins hefur hárprúði bryggjugerðamaðurinn lagt sitt af mörkum við að gera lífið skemmtilegt og þökkum við honum fyrir það. Haukur skýrði uppstokkarann Pavarotti og hefur Pavo eins og við köllum hann reynst okkur vel og stokkað vel upp nema í eitt skiptið þegar Simon le Bon þeytti raddböndin í hátölurunum þá sagði Pavo nei og fór að henda niður önglum, hann greinilega fílar ekki Duran Duran. Honum finnst gaman að hlusta á Sálina og Á móti sól og svo virðist hann vera alsæll með Scooter. Pavo fer nú í sumarfrí en verður með okkur sem farþegi í sumar sem er mjög gott því við þurfum tíma til að kynnast honum betur og verður sumarið kærkomið til að kynnast honum og svo byrjar hann að vinna aftur þegar líður að hausti og þá ætti að verða gaman enda er okkur alltaf að líka betur og betur við Pavo

Síðasta hin hliðin

Hin hliðin á Kristjáni Ásgeirssyni

Fjölskylduhagir? Í sambúð með Ásu og við eigum tvær dætur, Anítu og Tinnu

Hvaðan ertu ættaður? Sunnan og vestan

Eru hjátrúafullur? Já stundum Uppáhaldssjónvarpsþáttur? Bold and Bjútífúl

 

Uppáhaldsmatur? Flest það sem mamma og Ása elda

 

Fallegasti staður sem þú hefur komið á? Old Trafford í Manchester

 

Hvað finnst þér skemmtilegast að gera? Rækta garðinn minn

 

Hvað finnst þér leiðinlegast að gera? Bíða eftir vorinu svo ég geti farið að rækta garðinn minn

 

Helsti kostur? Duglegur

Helsti veikleiki? Á erfitt með að bíða   

Helsta afrek? Þegar ég hitti Ásu og svaf hjá henni tvisvar með þriggja ára millibili og úr varð tvær dætur

Mestu vonbrigði? Að geta ekki keypt Kodiak í Bónus Hvað fer mest í taugarnar á þér? Menn sem vinna með rassgatinu

 

Hver er draumur þinn? Að Chistiano Ronaldo barni Ásu

 

Hvað er mikilvægast í lífinu? Ása, Aníta og Tinna

 

Hvað er mottóið þitt? Blákorn rúlar

 

 

 

 

 

 

Hin hliðin

Hin hliðin á Óla Birni Björgvinssyni.

 

Fjölskylduhagir? Giftur Guðrúnu Jónu og 4 barna faðir

Hvaðan ertu ættaður? Grímsey og Grindavík

Eru hjátrúafullur? Já

Uppáhaldssjónvarpsþáttur? Allar íþróttir

Uppáhaldsmatur? Rjúpa og allt sem konan eldar

Fallegasti staður sem þú hefur komið á? Grímsey

Hvað finnst þér skemmtilegast að gera? Það er ekki hægt að setja það á prent

Hvað finnst þér leiðinlegast að gera? Það er ekkert leiðinlegt, bara misskemmtilegt

Helsti kostur? Jákvæður (oftast)

Helsti veikleiki? Man ekki eftir neinum?

Helsta afrek? Börnin mín fjögur

Mestu vonbrigði? Engin stór vonbrigði

Hvað fer mest í taugarnar á þér? Ómerkilegheit og stafaganga

Hver er draumur þinn? Að fá að vera á sjó með Hauk og Stjána sem lengst

Hvað er mikilvægast í lífinu? Að láta sér líða vel

Hvað er mottóið þitt? Iðni gefur árangur

 

Hin hliðin

Hin hliðin á Hauki Einarssyni.

Fjölskylduhagir? Giftur. 2 börn

Hvaðan ertu ættaður? Kef og Sandgerði

Ertu hjátrúafullur? Jeb

Uppáhaldssjónvarpsþáttur? Beverly Hills 90210

Uppáhaldsmatur? Grænar baunir

Fallegasti staður sem þú hefur komið á? Oní lest á Daðey

Hvað finnst þér skemmtilegast að gera? Blóðga þorsk

Hvað finnst þér leiðinlegast að gera? Gera að Sandkola

Helsti kostur? Glaðvær

Helsti veikleiki? Allt of aumingjagóður

Helsta afrek? Sá 6 þætti af Beverly Hills í röð

Mestu vonbrigði? Missti af einum Beverly Hills þætti

Hvað fer mest í taugarnar á þér? Bræla

Hver er þinn draumur? Að það væri alltaf blíða

Hvað er mikilvægast í lífinu? Handfæri

Hvað er mottóið þitt? Vera flottur

Pirringur

Uppstokkari er stórfurðulegt fyrirbæri. Þetta er svona tæki sem önglarnir fara í gegn og stokkast uppá  svokallaðan rekka þar sem sá sem stendur við uppstokkarann ýtir önglunum áleiðis á færanlegan rekka. Þetta er afar þægileg og einföld vinna. En einn er sá galli á gröf njarðar að uppstokkarar hafa sál, þeir skinja allan pirring sem er í gangi um borð í þeim bátum sem hafa uppstokkara. Um borð í Geirfugli vottar ekki fyrir pirring og þarf eitthvað stórkostlegt að ske svo votti fyrir pirringi hjá áhöfninni. Uppstokkarinn um borð í Geirfugli reyndi að pirra þá mikið í fyrsta túrnum en ekkert gekk, hann var skárri næstu túra á eftir en var samt aðeins að stríða þeim í von um pirring en ekkert gekk, en í fimmta túrnum á Geirfugli gafst uppstokkarinn upp og var ljúfur sem lamb. Við prófuðum að syngja fyrir hann ljúfa tóna eftir Stefán frá Möðrudal og hann hefur greinilega fílað það því hann stokkaði upp hvern einasta krók. Þessi uppstokkari sér að hann getur ekki á nokkurn hátt pirrað áhöfnina á Geirfugli enda um einstaklega vandaða menn að ræða. Óli Björn er ættaður frá Grímsey þar sem orðið pirringur er hvergi að finna í neinum handskrifuðum ritum eftir ættfaðir eyjunnar Willards Fiske. Óli heldur vel utan um áhöfn sína, svo vel að pirringur er gjörsamlega ónauðsynlegur, toppnáungi þarna á ferð. Leiðir Hauks og pirrings skildu fyrir allmörgum árum og eiga þeir enga samleið í dag. Haukur las margar bækur um pirring og gróf djúpt í að finna uppruna pirrings. Hann komst að því að pirringur er ónauðsynlegur í daglegu amstri. Kristján sem er ættaður frá Flateyri við Önundarfjörð og stundaði þar handfæraveiðar með afa sínum á unga aldri komst ekki í tæri við pirring fyr en eftir tvo áratugi af sínu lífi. Margoft hélt hann að pirringur fleytti manni langt í lífinu en komst að hinu sanna þegar hann komst í tæri við bækurnar hans Hauks sem hann gleymdi í bílnum hans Kristjáns þegar þeir fóru saman á kvikmyndina Rocky 2 fyrir morgum árum. Kristján sem er einstaklega vel gerður maður sá líka að pirringur er ónauðsylegur. Sem sagt er áhöfnin á Geirfugli laus við allan pirring.  

Bykó félagarnir

Þeir félagar Haukur og Maggi skelltu sér í betri fötin um daginn og skruppu í höfuðborgina til að fara í Bykó að versla hitt og þetta sem vantaði um borð. Þessir tveir félagar hafa tengst þvílíkum vinarböndum að það slær vináttu Dabba og Dóra út. Eftir að hafa skoðað hverja einustu hillu og káfað á öllum verkfærum sem í boði voru í Bykó þá skelltu þeir sér á Hamborgarabúllu Tómasar enda orðnir sársvangir. Á leiðinni á búllunna hlustuðu þeir á Scooter og fíruðu sig upp fyrir hamborgara veisluna sem í vændum var. Á leiðinni heim töluðu þeir um að styrkja vinarböndin en frekar og það varð úr að þeir stoppuðu bílinn við kúagerði og féllust í faðm og hétu því að ekkert skildi koma upp á milli þeirra. Lengi lifi Haukur og Maggi, húrra, húrra, húrra.

Eins og í sögu

Annar róðurinn er búinn og gekk hann eins og í sögu eftir Guðrúnu Helgadóttur. Þetta gekk allt eins og smurð vel sem telst nú vera gott þar sem þetta var bara annar túrinn. Þessir Víking bátar eru algjör listasmíð og eru greinilega langbestu plastbátarnir. Að hlusta á góða tónlist er algjört lykilatriði til að vel gangi að draga og þegar Haukur setti Idolið sitt í spilarann hann Scooter þá virkilega byrjaði þetta að ganga. Haukur segist hlusta á Scooter á hverjum degi og er með innrammaðar myndir af honum inní bílskúr hjá sér sem hann skoðar á hverjum degi. Rammana utan um myndirnar keypti hann á útimarkaði á eyjunni Mön í Ermasundi þegar hann fór þangað að skoða handfærarúllur. Scooter og skak eru Hauki afar hugleikið og er hans æðsti draumur að fara á skak með Scooter en sá draumur rætist sennilega aldrei og hann gerisr sér fulla grein fyrir því og þess í stað reynir hann að vinkast við uppstokkarann um borð í Geirfugli. Hann klappaði honum og strauk og var virkilega góður við hann og það skilaði sér, uppstokkarinn reyndist honum vel í dag og stokkaði vel upp. En þrátt fyrir velgengni í dag togar girnið alltaf í hann, slóðarnir, rúllurnar og ufsinn eru eitthvað sem Haukur getur ekki verið án